ZORAKİ DİYET!!


Aslında ben halimden memnundum. Zaman zaman dar gelen kıyafetlerden, alışverişe gittiğimde beğendiğim eteğin ya da bluzun uygun bedeninin bulunmamasından mütevellit canımın sıkıldığı olmuştur. Daha iki yıl önce vitrinlerde gördüğüm her giysinin içine girebilen fidan gibi incecik bir bedene sahipken, şimdi, acaba bana olacak bedeni var mıdır diye düşünmek canımı sıkabiliyor bazen. Yine de seviyorum ama kendimi, çok vahim değil durumum, -bana göre-.
Benim eski halimi bilen bir-kaç kişi zorladı buna, aklıma girdiler, 36-38 beden olan ben, klasik Türk Kadını formuna girmeye başlayınca, hatta bu konuda baya iddialı olduğumu görünce dayanamadılar. Bunu okuyan da baya uzun zamandır tombul bişeyim sanıcak, değilim valla, sadece 2 yıldır 44 bedene kadar çıktım okadar :)) onun da sınırlarını zorluyorum! 

Kabahat benim mi? tabiiki değil! Annem güzel yemek yapıyo, bütün gün oturarak çalışıyorum ve migren hastasıyım düzenli yemek, uyumak ve ilaç kullanmak zorundayım ağrılarımdan kurtulmak için. Bahanem hazır yani :)) 

Ama kimin umurunda? Sanki herkes dal gibi incecik, kendilerinin bir gram fazlası yok benimle uğraşıyorlar:

Önce 'sen biraz kilo mu aldın?' diye başladı sorular, 

sonra uzun zaman görüşmediğimiz arkadaşlar, akrabalar, memlekete gittiğimizde, kinayeli kinayeli  'ooo maşallah,bursa yaramış', 'keyfin, rahatın yerinde galiba oralarda, ne güzel', 

'aaa kilo mu aldın sen, ama üzülme çok yakışmış'... 

Biraz acımasız olanlar: 'ayy, bi yaştan sonra verilmiyoo işte bu kilolar, hele bi de evlen çocuk yap bak...' 

bir de önceki işten falan tanıyıp birkaç yıl hiç görüşmediğim, tesadüfen bir yerde karşılaştıklarım var, ' aaa canım benim, hamile misiiinnn?'

En sonunda annem Diyetisyenden benim için aldığı randevuyu dayadı burnuma :(

Randevu günümüz saatimiz geldi, diyetisyenim Adını daha önce sıkça duyduğum okuduğum, başarılı bulunan bir bayan. yoldayım ve hala kendime soruyorum: Ben nereye gidiyorum, ne olacak, bunu gerçekten yapmak istiyor muyum, acaba diyetisyenin bana verdiği listeyi uygulayabilecek miyim? vs. vs....

Tartıldım, ölçüldüm, biraz sohbet ettik, derkenn,Tam 16 kilo hedef verdi, inanamadım. Benim sandığımdan gördüğümden daha mı vahimmiş durum? Beslenme tablosuna baktım, öyle beni zorlayacak bişey de yok, Zaten ne istediğimi bana sordu hep, ne istersem onu yazdı, ohooo böyle diyet yapmaya ne var? bütün gün yiyip içmekle geçecek, önceden bu kadar yemiyordum ben. korkarım bu diyetin sonunda olduğumdan daha fazla kiloya sahip olucam :)) 


Yorumlar

  1. ayserrr bana o diyetisyenin adı lazımm hem de hemen lazım.seninle aynı bedenlerde aynı fazlalıklardayız:)lakin sen henüz çocuk doğurmadın şekerim az yavaş ol bakalımm:))umarım azimle kararlılıkla neticeye ulaşırsın sevgileerr.

    YanıtlaSil
  2. Sitarecim, inşallah bakalım sonuca ulaşırız,
    Diyetisyenin adı Ruhan Süme Yiğit, Osmangazi Tıp merkezinde, kız dur hele bi konuşalım randevunu benimle aynı güne al, görüşürüz hem :))

    YanıtlaSil
  3. Bu konunuzu takibe alıyorum, aynı dertten muzdarip olanlar da alsın. Hadi birbirimize destek verip başaralım şu işi. Amerika'da bu konu için destek grupları varmış, ne yapıyorlar bilmem ama benim kuzenlerden biri çok faydasını görmüş.
    Başarılır hiç korkmayın. İki yıl önce ekmeği kestim, yerine o sunta gibi bisküvileri koydum, taktığım adına bakmayın pek güzel alışıyor insan. Yağı minimize ettim, bol salata ve haşlanmış tavuk balık ve sebze ile yaptım yemekleri. Gece geç vakitlerde de birşey yememeye gayret ettim. Ama bu arada herşeyden de az az mesela dondurma yedim. Hedefim ayda 2 kilo idi. Bazen ufak tefek aksaklıklar da olsa başardım. 16 kilo verdim. Sonra da ekmek hariç normal hayatıma döndüm. Kilo da almadım.... derken yine ağzıma ekmek değdi. Bağımlılık gibi birşey. 5 kilo almışım. Şimdi yine başlıyorum. Haydi kızlar, hep beraber :)

    YanıtlaSil
  4. Nihal Erpeden: maşallah azminize, dediğinzi gibi birbirimize destek olur, motivasyon sağlarsak mutlaka başarabiliriz.
    Benim diyetimde de minimum yağ, bol salata, sebze, meyve,et, hatta inanır mısınız bilmem çikolata bile var :)) gönlümce istediğim herşeyi -ölçülü- olarak yiyebildiğim bir diyet aslında. Başarılmayacak birşey yok,

    YanıtlaSil
  5. şekerler, ben 3,5 sene önce 42 beden pantalon, 44 beden ceket giyiyordum..yaaaa...şimdi 38 bedenim...her sabah 6:30'da kalk, 90 km yol yap işe git, akşama kadar eşşek gibi çalış, sonra 90 km yol yap eve dön, evde çocuklarla ilgilenmeye çalış filan derken gitti kilocuklarım...ben herşeyi yedim, en çok da kendi kendimi...

    YanıtlaSil
  6. Kızlar benide alın aranıza.Bu kış kendimi öyle bir saldım ki aynaya bakmaya bile korkar hale geldim.Seninde dediğin gibi 36- 38 bedendim bende ayser nasıl bu hale geldim inanamıyorum kendime:(((

    YanıtlaSil
  7. neselihaller: Gülçinim, valla benim de 45 km yol gittiğim, saatleri düzensiz bi işim vardı bundan önce, evin bütün sorumluluğu da üzerimde, işte ozaman 38 bedendim :)) sonra birden rahata erince bu hale geldim :)) ama yine de o şekilde çalışmaya dönmeyi düşünmem, kilolarmla mutlu olurum daha iyi :):)

    YanıtlaSil
  8. ÖZİ'NİN HOBİLERİ: gel şekerim gel, diyete gel :)
    valla daha bi hevesleniyorum, aslında hep birlikte haraket edebilirsek, nihal hanımın dediği gibi, daha iyi olur gibi geliyor bana da, birbirimize destek olabiliriz. yarın sabahtan itibaren daha bir sıkı sarılıyorum diyet listeme )) Sitarecim de randevusunu aldı;)

    YanıtlaSil
  9. ben de 40 beden giyiyorum.bir beden incelmeye ihtiyacım var ama başaramıyorum.hipotroidiyim.:( birinin de benim elimden tutup diyetisyene götürmesi lazım.

    YanıtlaSil
  10. güzel şeyler dükkanı: hoşgeldin, derdettiğin bir bedencik mi canım, sıkma canınııı, boyun bunu hissettirmeyecek kadar uzun görünüyor, sağlık sorunu nedeniyle kilo vermen zor olduğu için sağlıklı beslenerek daha fazla almamaya çalışmalısın bence. Yine de diyetisyene gidicem sıfır beden manken gibi olucam diyosan, sen bilirsin şekerim,) ah ben de kırk bedene düşebilsem keşşke :)))

    YanıtlaSil
  11. 16 kiloyu rahatlıkla vereceğinizi düşünüyorum.:)
    30-40 kilo fazlası olanlar var etrafımda,o yüzden hiç tasalanmayın..
    Ve çevredeki olumsuzlukları da duymayın bence..
    Bundan 3-4 yıl önce yüzümde sivilceler vardı benim de, her gören ''Aaaa yüzüne ne oldu? veya çok kötü olmuş yüzün.'' demek suretiyle benim depresyondan depresyona sokuyorlardı..
    Onlar öyle söyleyince daha çok strese girip,daha çok sivilceleniyordum.:)
    Baktım olmuyor,uzman doktorun sıkı takibiyle çok şükür düzeldim :)
    Bu defa da ''nazar olursun aman dışarı falza çıkma''denmeye başlandı :PP
    Sizde işi sıkı tutun,3 ay sonra ''güzellik yarışmasına mı katılacaksın '' demeye başlarlar:)
    Ama aslolan sağlık tabi..
    Sağlıklı,mutlu haftasonları diliyorum..

    YanıtlaSil
  12. ZELİHA-UMUTSEPETİ: Haklısın zeliha, zayıfken söylenenleri hatırladım da şimdi :))
    hep söyleyecek bişeyler bulunuyor. Ama dediğin gibi önce sağlık,
    teşekkürler, sevgiler...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder